De impact van digitale criminaliteit blijft toenemen. Mede door corona is de digitalisering in een versnelling terecht gekomen. De weerbaarheid van inwoners en ondernemers heeft zich echter in een langzamer tempo ontwikkeld.

Op dit moment is gijzelsoftware de meest dominante dreiging. De financiële schade loopt landelijk jaarlijks in de miljoenen euro’s. Daarnaast is een opvallende trend ‘social engineering’ waarbij criminelen zich kunnen voordoen als anderen. Dit vormt een grote bedreiging voor de informatiebeveiliging van particulieren, overheidsorganisaties en bedrijven. Zo zijn informatielekken in veel gevallen geen technisch falen, maar menselijke fouten.

Daarnaast neemt de intensiteit van online oproepen tot verstoringen van de openbare orde overal in Nederland toe. Dit hangt samen met een toenemend maatschappelijk ongenoegen en het feit dat op internet relatief anoniem gecommuniceerd kan worden. De bevoegdheden van de burgemeester sluiten echter steeds minder goed aan op deze digitale ontwikkelingen. Burgemeesters hebben immers (nog) geen online bevoegdheden. Denk aan een ‘digitaal gebiedsverbod’ bij herhalende oproepen tot rellen en geweld.

Ook worden we steeds afhankelijker van digitale systemen en de onderlinge verbondenheid van die systemen. Vanwege deze keteneffecten wordt de impact van cyberincidenten steeds groter en onzekerder. Voorbeelden van kwetsbaarheden door onderlinge verbondenheid van systemen in Stichtse Vecht zijn de op afstand bedienbare bruggen en sluizen, slagbomen bij spoorwegovergangen en verkeerslichten.

Grootschalige uitval van systemen kan leiden tot maatschappelijke ontwrichting. In het kader van risico- en crisisbeheersing treffen we samen met de Veiligheidsregio Utrecht voorbereidingen om deze risico’s te beheersen.

Mijlpalen

  1. We brengen de voornaamste digitale kwetsbaarheden en risico’s in de fysieke leefomgeving in kaart die tot maatschappelijke ontwrichting kunnen leiden door de keteneffecten